Related Articles
Üst ön bölge tek diş eksikliklerinin protetik planlaması basit gibi görülse de, bu bölgedeki estetik beklenti fazlalığı vakaları zorlaştırmaktadır. Üst çene ön bölgede tek diş eksikliğinin implant ile restore edilmesi birçok avantaj içermektedir. Boşluk bölgeye komşu dişlerde preparasyon yapılmaması, uzun dönemde bu dişlerde oluşabilecek endodontik ve periodontal tedavi ihtiyacını azaltabilmektedir. Ancak implant destekli restorasyonların planlanması ve yapım aşamaları teknik hassasiyet, yeterli bilgi ve malzeme gerektirmektedir. Hastaların ve hekimlerin estetik beklentileri her geçen gün arttığından implantlann başarısı artık sadece osseointegrasyon ile sınırlı değildir. Restorasyonun çevre yumuşak dokularla ve dentisyonla olan uyumu da başarıyı etkilemektedir.
Üst çene ön bölge tek diş eksiklikleri fonksiyonel, estetik ve psikolojik problemleri beraberinde
getirmektedir. Sadece tek bir dişin kaybı soz konusu olsa da, tedavisinde hassasiyet gerektiren durumlardan biridir.
Ön bölgedeki tek diş eksiklikleri kalıtsal diş eksiklikleri, travma, tekrarlayan çürükler, kök rezorbsiyonları, endodontik kornplikasyonlar ve periodontal hastalıklar sonucu oluşmaktadır2
Tek diş eksiklikleri hareketli protezler, sabit protezler, fiber köprüler ve ımplantlarla tedavi edilmektedir
Uzun yıllar boyunca tek diş eksikliklerinin en iyi tedavi şeklinin geleneksel sabit protezler olduğu
düşünülmekteydi. Sabit protezler için boşluğa komşu dişlerin prepare edilmesi gereklidir. Sabit protezlerdeki destek dişlerin yetersiz ve yanlış preperasyonu, endodontik ve periodontal sorunların oluşmasına neden olabilmektedir.
Uzun dönemli çalışmalarda sabit protezlerdekı başarı oranının 15 yıl sonunda yaklaşık %75 olduğu bildirilmiştir
Ayrıca protezdeki destek dişlerin %8-12’sının 10 yıl içinde ve %30’unun 14 yıl içinde çekildiği belirlenmiştir
Üst çene on bölge tek diş eksikliklerinde, komşu dişlerin %80’ının herhangi bir restorasyon ihtiyacı göstermemesi implant uygulaması tercihini arttırmaktadır.
Komşu dişlerde preparasyon yapılmaması ve alveolar kemiğin devamlılığının sağlanması ımplantların en önemli avantalarıdır
Tek diş implantlarm tedavi amaçları
1- Okluzal ve proksimal kontak noktaları oluşturmak, dişlerin boşluğa sürmesini ve kaymasını
engellemek ve doğal dentisyondaki her dişin aynı yük altında fonksiyon görmesini sağlamak.
2- Doğal diş ve dişeti bağlantısını taklit etmek
Endikasyonları
İmplant uygulaması için hem boşluk bölgeye hem de boşluğa komşu destek dişlere bakmak gerekir.
Komşu destek dişlerde restorasyon yoksa, herhangi bir restorasyona ihtiyaç duyulmuyorsa ve geniş pulpa odası varsa sabit protez yerine implant destekli sabit protez düşünülmelidir.
Boşluk bölgede ise cerrahi işlemler ve protetik materyal için yeterli mesafe bulunmalıdır.Minimum 6 mm’lik meziodistal (boşluğun genişliği) 5mm’lık fasiopalatal ve (dudak damak arası mesafe) 10-12 mm’lik vertikal kemik (dikey yükseklik) seviyesi gerektirmektedir Fasıyal ve lingual de 3-5 mm’lık keratinize doku bulunmalıdır.Estetik ve fonksiyonel başarı için kilit faktör, diş eksikliği olan bölgede yükseklik, hacım ve kalınlık bakımından yeterli alveolar kemiğinin varlığıdır. Çünkü dişeti altında bulunan kemiği takip etmektedir.
Kontrendikasyonları
Üst çenede dikey yöndeki gelişimi devam eden genç hastalarda, kontrol altına alınamayan periodontal hastalıklara sahip bireylerde, ön bölgede ince yapıda ve dantelsi şekildeki periodonsiyuma sahip hastalarda, düzenli ağız hijyeni sağlayamayan hastalarda, aşırı diverjan köklere sahip komşu dişlerin bulunduğu vakalarda, sigara içenlerde, diabet, bağ doku ve otoimmun hastalıkların varlığında implant uygulamalarının kontrendike olduğu bildirilmektedir.
Tedavi planlaması
İmplant tedavi planlaması için detaylı bir tıbbi anamnez alınmalıdır. Klinik ve radyografik muayenenin yapılması ve teşhis modellerinin dikkatlice incelenmesi gerekmektedir.
Öncelikle hastalarda diş çekimi nedenleri araştırılmalıdır. Sublüksasyon, avülsiyon, reimplantasyon gibi bir travma hikayesi ya da retreatment ve apikal rezeksiyon gibi endodontik tedavi geçmişi olup olmadığı öğrenilmelidir.
Akut-kronik enfeksiyon varlığı ve kronolojik sıralaması bilinmelidir. Bu tip durumlar destek periodontal dokuların devamlılığında önemlidir ve implant bölgesinin rejenerasyon potansiyelini azaltabilmektedir.
Bunun sonucunda Başarılı ve estetik bir üst ön bölge implantı için sadece çekim bölgesine odaklanmak doğru değildir.
Yüz ve dişlerdeki simetri, alt-üst dudak pozisyonları, gülme hattı, insizal-okluzal düzlem oryantasyonu, diş oranları, morfolojileri, axial eğimleri, kontak noktaları, gingival düzlem oryantasyonu, periodontal doku tipi, var olan dişeti çekilmeleri, okluzyon tipi, fonksiyonel rehberlikler ve interdental interokluzal mesafenin yeterliliği değerlendirilmelidir.9
Özellikle gülme, konuşma ve istirahat sırasında üst dudağın lokasyonu, estetik bölgedeki eksik dişlerin tedavi planlamasında önemli bir faktördür. Yüksek gülme hattına sahip hastalarda implant yerleştirilmesi problem olabilir ve estetik sonuçlar elde etmek için cerrahi işlem gerekebilir.”
Dişsizliğin ağız içi değerlendirilmesi için teşhis modelleri hazırlanmalı ve artikülatörde incelenmelidir, implant destekli daimi protezin genişliği, uzunluğu ve yumuşak dokularla ilişkisi hakkında fikir verebilecek bir protez taslağının hazırlanmasını sağlar.
Eğer boşluk dikey yönde 6 mm’den küçük ise vidalı bir restorasyon tercih edilebilir. Ya da komşu ve karşıt arkta ortodontik veya protetik işlemler yapılabilir.
Estetik bir implant destekli sabit protez için periodontal doku tipinin bilinmesi önemlidir. Periodontal doku tipine bağlı olarak değişen doku cevabı, restorasyonun estetik sonuçlarını etkileyebilmektedir.
